Tęsknota za zielonym...

 Do wiosny jeszcze miesiąc, więc trzeba jeszcze czekać. Marzę o widoku zielonego  ogrodu, kolorowych rabat kwiatowych, zapachu sosny ( po sąsiedzku z lewej i prawej strony rosną sosny, są to tzw. laski sosnowe, a i u mnie rośnie kilka takich samosiejek). Za tym tęsknie najmocniej, o tym marzę najbardziej o tej porze. Przedwiośnie jest dla mnie czasem na nowe planowanie rabat już będących i planowanie nowych rabat, które teraz powstają w mojej głowie.
 Tęsknię za słońcem, zielenią roślin, kolorem kwiatów, za śpiewem ptaków, za barwnymi motylami... Już nie mogę się doczekać widoku nowej rabaty w pełni kwitnienia, rabatę tą założyłam jesienią. Posadziłam tam mnóstwo roślin cebulowych, głównie czosnków w różnych odmianach, ale jest tam też kilkadziesiąt sztuk hiacyntów. Z tęsknoty za tym wszystkim w mojej głowie powstają nowe plany i aranżacje ogrodowe, mam zamiar jeszcze trochę pozmieniać wszak ogród to dzieło nigdy nie skończone.
W oczekiwaniu na ciepłą porę roku proponuję obejrzyjmy kilka zdjęć z ostatniego lata. Obrazki takie przywołuję w myślach.

 Na pierwszym planie floks i słoneczniczek szorstki z lilią, dalej tuja szmaragd, różanecznik i kwitnący wiciokrzew na tle ogrodu.

 Uwielbiam rabaty żwirowe, tutaj zieleń w roli głównej.

 Powyżej bujnie kwitnące juki.

 Wiciokrzew Pomorski Serotina

 Rabata żwirowa z iglakami.

 Strona frontowa z pergolą, w głębi mały taras z kamiennym stolikiem.

 Róża pnąca New Down i ścieżka prowadząca na duży taras.

Lilie rozjaśniają ciemne liście różanecznika, który wypuścił nowe przyrosty po kwitnieniu.